άτακτο έντυπο δρόμου στην πόλη της Μυτιλήνης
Στην εικόνα βλέπουμε δημοσίευμα της ιστοσελίδας Χρόνος της Κοζάνης. Τι λέει το δημοσίευμα;
Αντιγράφουμε (ο τονισμός δικός μας):
“Οργισμένοι είναι αυτοδιοικητικοί και υγειονομικοί φορείς με τον κεντρικό ΕΟΔΥ στην Αθήνα, ο οποίος σήμερα δήλωσε ούτε ένα, ούτε δυο αλλά 38 επιβεβαιωμένα κρούσματα της ΠΕ Κοζάνης από τις 12 Νοεμβρίου 2020… σήμερα 12 Ιανουαρίου 2021!
Σύμφωνα με απόλυτα διασταυρωμένες πηγές του «Χ» τα κρούσματα αυτά καταχωρήθηκαν χθες από τον Νοέμβρη και σήμερα προστέθηκαν στον αριθμό των κρουσμάτων της ΠΕ Κοζάνης που ανέρχονται σε 15! Αναλυτικά τα σημερινά κρούσματα είναι 2 στην Σιάτιστα, 7 στην Κοζάνη και 4 στην Πτολεμαΐδα. Σε αυτά όμως προστέθηκαν ως… δια μαγείας ακόμη 38 κρούσματα, τα οποία προέρχονται από τον Δήμο Εορδαίας και αντί να δηλωθούν στις 12 Νοεμβρίου δηλώθηκαν χθες, όπως αναφέραμε παραπάνω.
Πρόκειται πραγματικά για μια εξέλιξη που εξόργισε αυτοδιοικητικούς και φορείς και βέβαια τους πολίτες, οι οποίοι από τον Οκτώβριο ζουν σε ένα lockdown διαρκείας! Να σημειωθεί πως σύμφωνα με την νομοθεσία υπάρχουν ποινικές ευθύνες αν υπάρξει καθυστέρηση δήλωσης κρουσμάτων άνω των… 24 ωρών”!
Στην ουσία κόσμος και κοσμάκης “πέφτει από τα σύννεφα” κατά την προσφιλή του συνήθεια επειδή “μαγειρεύτηκαν” οι αριθμοί. Πρωτοφανές; Όχι. Πάγια τακτική των ημερών του κορονοντουβρουτζά, ομολογημένη δημοσίως από κρατικούς φορείς της europa, σημείο αναφοράς περί λαθροχειρίας από “αιρετικούς” επιστήμονες, κατατεθειμένη ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΑ σε άρθρα από όσους/ες επιμένουν στην κριτική και την αμφισβήτηση. Κριτική και αμφισβήτηση που ποτέ μα ποτέ, με σεβασμό (κυρίως) στην ιστορία των κινημάτων δεν δέχεται ιερατεία. Πολύ περισσότερο, ιερατεία επιστημονικά.
Το Κλάξον επισημαίνει πως δεν αποτελεί δα και νέο ότι σε κάποιες περιοχές όπως η Κοζάνη η προσεκτική παράθεση αριθμών αποδεικνύει την κρατική/επιστημονική/τεχνολογική λαθροχειρία με βάση την οποία εμφανίζεται από το ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΟ πουθενά 253% αύξηση κρουσμάτων. Τα ίδια φωνάξανε και στην Ελευσίνα. Τα ίδια μπορεί να βρει κάθε καθαρό μυαλό αν ψάξει νηφάλια (και κουραστικά). Θα το επαναλάβουμε από δω χάμω για άλλη μια φορά: Μας φτύνουν στα μούτρα επειδή βαριόμαστε.
Θα επισημάνει όμως το εξής: Στην πόλη της Μυτιλήνης, σήμερα που επιβλήθηκε το “σκληρό lockdown” (μα τι ωραίος ευφημισμός) στα χείλια πολλών μα πάρα πολλών ανθρώπων βρήκε έκφραση ο “κοινωνικός αυτοματισμός-κανιβαλισμός”: Φταίνε οι γέροι χωριάτες του χωριού της Πηγής!
Ας περιμένουμε λίγο ακόμα μέχρι να ξαναπέσουμε από τα σύννεφα…
Τον Μάρτη του 2020 μεταξύ άλλων γράφαμε (έντυπο κλάξον, φύλλο 16) τα εξής:
“Εδώ και πάρα πολλά χρόνια ζούμε σε μια κατάσταση στρεβλώσεων. Στρεβλώσεις οι οποίες είναι απότοκα μιας γενικευμένης κοινωνικής συνθήκης στην οποία το ατομικό Εγώ έχει καταλάβει κάθε σπιθαμή του δημόσιου βίου καταργώντας αιώνες συλλογικής ζωής, συλλογικών δράσεων, διαστρεβλώνοντας ή υποτιμώντας κατακτήσεις (θεωρητικές και πρακτικές). Εδώ και πολλά χρόνια τα σώματα αντιμετωπίζονται ως μηχανές, το κυνήγι της αιώνιας νεότητας διαπερνάει την κοινωνία σε βαθμό που φτάσαμε στην αντιστροφή της πραγματικότητας: θεωρούμαστε ή θεωρούμε πια τους εαυτούς μας “ασθενείς μέχρι αποδείξεως του αντιθέτου”. Η γήρανση ξορκίζεται σαν κάτι εξωπραγματικό, τα πρότυπα υγείας και ομορφιάς ή οι διαστρέβλωση αιτημάτων και πρακτικών κινημάτων περασμένων δεκαετιών, όλα αυτά και άλλα πολλά, μας φόρεσαν καπέλο την ιδεολογία του υγιεινισμού. Έχει όλα τα χαρακτηριστικά μιας ιδεολογίας: δεν αναγνωρίζει την πραγματικότητα, δημιουργεί και επιβάλλει νόρμες, αποσπά την προσοχή από αναγκαίες διεκδικήσεις του παρόντος (εργασιακές, κοινωνικές, κοινοτικές), έχει όλα τα εφόδια πλέον για να κ ρ α τ ι κ ο π ο ι θ εί! Δεν θέλουμε να το παίξουμε ούτε γιατροί, ούτε κοινωνιολόγοι, ούτε οικονομολόγοι. Δεν θέλουμε να προτείνουμε σε κανέναν και καμία να μην κάτσει σπίτι ή να αψηφίσει τα πάντα και να χυθεί στους δρόμους (θα προλάβουν έτσι κι αλλιώς οι ντουντούκες της αστυνομίας). Θέλουμε απλώς να μοιραστούμε μια γνώμη: Όλη αυτή η σκόνη που σηκώνει η παρούσα συνθήκη μπορεί να μην αφήσει πίσω της εκατόμβες νεκρών, αλλά κινδυνεύουμε να βρεθούμε σε μια επόμενη μέρα όπου θα έχουν καταλυθεί τα πάντα και ο κόσμος, ο κλεισμένος και φοβισμένος στα σπίτια του θα φορέσει με μεγάλη ευχαρίστηση ακόμα περισσότερες αλύσιδες, θα καταρρεύσει ψυχικά και διανοητικά, θα κανιβαλίσει, θα καταναλώσει ακόμα περισσότερα fake news, θα δεχτεί με χαρά τις ηλεκτρονικές υπηρεσίες φορεμένες σαν λουράκι ρολογιού στα χέρια του, όπως τα βραχιολάκια των εξοδούχων φυλακής, θα δεχτεί τα πάντα για την “επιστροφή στην κανονικότητα”, όπου “υγειονομικές βόμβες” θα έχουν χαρακτηριστεί μικρά παιδιά και νέοι άνθρωποι… Όπου “υγειονομική βόμβα” θα έχει θεωρηθεί η ίδια η ζωή. Θα ξεχάσει (αν δεν έχει ξεχάσει ήδη) ότι – όχι πολύ παλιά – όταν ανησυχούσαμε για κάποιον/α του λέγαμε “βγες να σε δει λίγο ο ήλιος”… Ας κάνουμε τα πάντα για να μείνουμε με το κεφάλι στο λαιμό”.
Καθώς επίσης και το παρακάτω:
“Δεν ξεχνάμε τους πάνω από 20.000 άστεγους μετανάστες του νησιού που δεν μπορούν να “μείνουν σπίτι” γιατί δεν έχουν. Που δεν θα απολυμάνουν πόμολα γιατί δεν έχουν. Που δεν κινδυνεύουν από συγχρωτισμό σε σχολεία και γυμναστήρια γιατί τους τα κάψανε οι τραμπούκοι παρακρατικοί. Που οργανώνονται, ενημερώνονται από εθελοντές για τον ιό και ράβουν οι ίδιες τις μάσκες τους”.
Σε εκείνο το φύλλο πήραμε κι ένα ρίσκο ρωτώντας δημόσια τους καβλιάρηδες που επιτίθονταν σε μέλη ΜΚΟ αν θα παρακαλέσουν στο μέλλον τις υπηρεσίες αυτών των ΜΚΟ μετά την κατάρρευση του Βοστανείου. Το πήραμε το ρίσκο. Και καλά κάναμε. Εν τω μεταξύ η Μόρια κάηκε. Προβοκατόρικα. Ο Καρα Τεπές χτίζεται (κανονικότατα) μετά τον μεγάλο εμπρησμό για τον οποίο τραβιούνται χωρίς στοιχεία συγκεκριμένοι άνθρωποι. Αλλά αυτή είναι μια άλλη κουβέντα.
Η μετακύληση ευθυνών πάντως έχει γραμμικότητα: Αν δεν φταίνε οι μετανάστες, ε, τότε, φταίνε, οι βλάχοι οι χωριάτες.
Ευκολάκι.
Κοίτα φιλαράκι, πάρτο χαμπάρι. Είτε τα εμβόλια είναι για το καλό σου (που πολύ αμφιβάλω), είτε με κάτι παρενέργειες που θα αντιμετωπίσεις κάποτε, ένα πράγμα είναι καθαρό: Αυτοί και αυτές που θα την πληρώσουν στο τέλος είναι οι φτωχοί και οι φτωχές. Εμείς.
Ως παράδειγμα συμβαίνει στη Δυτική Αττική τις τελευταίες βδομάδες: Χωματερές ανθρώπων επί δεκαετίες. Εκεί μεγάλωσα.
Αληθινών ανθρώπων, με αληθινές ανάγκες και αληθινές ζωές. Είναι μακρυά;
Μπα!
Ετοιμάσου για φριχτή ζωή όσο δεν υπερασπίζεσαι την ίδια τη Ζήση.
Σε αναβρασμό βρίσκεται η Αλβανία από τις 9/12 μετά την αστυνομική δολοφονία ενός 25χρονου με πρόσχημα την παραβίαση των μέτρων για τον κοροντουβρουτζά, καθώς βγήκε για να αγοράσει τσιγάρα στις 1.45 το πρωί, όπου υπάρχει απαγόρευση κυκλοφορίας. Πρόκειται για τον Κλόντια Ράσα, που δολοφονήθηκε από ένστολο την Τρίτη, ενώ στη συνέχεια υπήρξε προσπάθεια συγκάλυψης από την αστυνομία, η οποία αρχικά ισχυρίστηκε πως ο Ράσα δε σταμάτησε σε εντολή για έλεγχο, έκανε “ύποπτες κινήσεις” και δήθεν κουβαλούσε όπλο. Αφού έδωσε τρεις διαφορετικές εκδοχές στην οικογένεια, η αστυνομία τελικά παραδέχτηκε ότι ο άντρας έφερε κάποιο αντικείμενο, αλλά όχι όπλο όπως αρχικά ανέφερε.
Εδώ όπως το περιέγραψε το site katiousa:
Ο αστυνομικός τον σημάδεψε δυο φορές πισώπλατα, ενώ μια σφαίρα τον βρήκε στην καρδιά και ο νεαρός ξεψύχησε στο νοσοκομείο λίγο αργότερα.
Το περιστατικό αυταρχισμού προκάλεσε έκρηξη δικαιολογημένης διαμαρτυρίας, ιδιαίτερα της νεολαίας, που κατά χιλιάδες ξεχύθηκε στους δρόμους των Τιράνων, φωνάζοντας “Κάτω η δικτατορία”. Οι διαδηλωτές ζήτησαν την παραίτηση του υπουργού εσωτερικών, πετώντας αντικείμενα στο κτίριο του υπουργείου, ενώ στις φλόγες τυλίχθηκε το χριστουγεννιάτικο δέντρο έξω από το πρωθυπουργικό γραφείο, ανακαλώντας παρόμοιες σκηνές στο Σύνταγμα μετά τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου. Η αλβανική αστυνομία αντιμετώπισε τους διαδηλωτές με ρίψεις δακρυγόνων και προσφυγή στις “αύρες”.
Σύμφωνα με πληροφορίες, δυο αστυνομικοί και ένας δημοσιογράφος έχουν ελαφρά τραυματιστεί. Ο αστυνομικός που σκότωσε με το υπηρεσιακό του όπλο τον Ράσα, συνελήφθη και σε βάρος του έχει ξεκινήσει έρευνα. Φέρεται να ανήκε στην επίλεκτη ομάδα “Eagle”, ενώ σύμφωνα με τη δημοσιογράφο Klodiana Lala, ο αστυνομικός έχει κατηγορηθεί στο παρελθόν για εμπόριο κάνναβης και κοκαΐνης.
Παρακάτω πανό που αναρτήθηκε στη Θεσσαλονίκη για τη δολοφονία. Γι αυτήν τη δολοφονία στα Τίρανα, στην Αλβανία, στα Βαλκάνια εν μέσω υγιεινιστικού πραξικοπήματος:
και το χριστουγεννιάτικο δέντρο στα Τίρανα:
Σε ανάρτησή μας στις 8 Δεκεμβρίου δώσαμε κάποιες πηγές σε σχέση με τη μαφία των φαρμακευτικών και τις πατέντες καθώς και σε σχέση με μια θεραπεία. Η “αποκάλυψη” της ύπαρξης θεραπείας από τον Δ. Κούβελα δημιούργησε σάλο. Το ερώτημα που τέθηκε από διάφορα χείλια είναι για ποιό λόγο δεν δόθηκε στο κοινό ένα φάρμακο που θα μπορούσε να θεραπεύσει ήπιες περιπτώσεις covid αντί να γεμίζουν οι εντατικές. Επιπλέον, γιατί προωθούνται τα εμβόλια των διάφορων ετειαρειών με τα παρεπόμενα υψηλότατα κέρδη.
Εμείς επανερχόμαστε με τα εξής:
Πέρα από τον ανταγωνισμό των φαρμακοβιομηχανιών και των κρατών/οργανισμών εγκρίσεων (βλ. και εδώ), δεν τίθενται και κάποια βασικά πραγματάκια για το υγιεινιστικό πραξικόπημα που βιώνουμε ανά την υφήλιο; Με άλλα λόγια από πού κι ως πού υπήρξε μια τεράστια και τρομακτική αντιστροφή: Αυτό που ξέραμε πάντα ως θεραπεία, δηλαδή το ενδιάμεσο στάδιο μεταξύ μόλυνσης-νοσοκομείου-εντατικής-νεκροταφείου εξαφανίστηκε από το χάρτη! Όπως εξαφανίστηκαν από το χάρτη κι άλλες θανατηφόρες ασθένειες. Όπως εξαφανίστηκε από το δημόσιο λόγο πως αποτελεί πρωτοφανές στα ιστορικά γεγονός να μαντρώνεις δισεκατομμύρια υγιούς πληθυσμού αντί να θεραπεύσεις ή φροντίσεις ιδιαίτερα ήδη πάσχοντες και ευπαθείς. Ενώ μπορούσε να υπάρξει θεραπεία! Δεν τα λέει το κλαξονάκι. Τα λένε άλλοι. Υπήρχε ο τρόπος που θα ανακούφιζε ασθενείς, συστήματα υγείας και πάει λέγοντας. Αυτό όμως που υποστηρίζουμε είναι πως αυτή η εγκληματική αντιστροφή δεν έγινε πριν λίγες μέρες. Έγινε από την αρχή της τρομοεκστρατείας του covid με σκοπούς που αφορούν διάφορα άλλα πέρα από τα υπέρογκα κέρδη. Ενώ, δηλαδή, πρώτης γραμμής big pharma είχαν αναλάβει, σ’ ένα είδος «καταμερισμού ερευνών», την αναζήτηση θεραπευτικών μεθόδων (υψηλής βιο-τεχνολογίας) σχετικά αθόρυβα με τα αποτελέσματα που ο Κούβελας κι άλλοι πια αναφέρουν, άλλες big pharma, σε συμμαχία με big tech και τα λοιπά, έκαναν εκτός από τις έρευνες τους και τρομακτικές δημόσιες σχέσεις. Αξίζει να θυμίσουμε ότι στο πεδίο της θεραπείας δεν υπήρξαν / υπάρχουν μόνο τα μονοκλωνικά αντισώματα των AbCellera και Regeneron. Ή μήπως δεν είχε πάρει τ’ αυτί μας κάτι κινέζικες προτάσεις, που έγιναν διεθνώς γνωστές απ’ την αρχή, μόνο για να απορριφθούν ακαριαία και χωρίς πολλά πολλά απ’ τους δημαγωγούς της δυτικής «βιομηχανίας της υγείας». Απ’ το «κινέζικο παράδειγμα» τα δυτικά καθεστώτα ένα μόνο ήθελαν να μιμηθούν, κι ένα μόνο εισήγαγαν: την καταστολή και τον γενικευμένο έλεγχο…
Σκάνδαλο; Όχι. Θα το επαναλάβουμε: Απλός στυγνός καπιταλισμός των καιρών μας! Νέο παράδειγμα, ριζική αλλαγή των κοινωνικών/εργασιακών σχέσεων προς όφελος των κυριάρχων.
Και φυσικά (για να προλάβουμε τυχόν καλοθελητές) δεν έχουμε σκοπό να υπερασπιστούμε τις “καλές’ βιομηχανίες που παρήγαγαν το φάρμακο σε σχέση με τις άλλες, του εμβολίου. Παρεμπιπτόντως, δες κι εδώ από την ασταμάτητη μηχανή.
Τα μυαλά μας θέλουμε να υπερασπιστούμε.
τεύχος #19
Τα καθημερινά τρομοδελτία ειδήσεων, τα τρομοδιαγγέλματα, οι παλινωδίες, τα ωμά ψέματα σε σχέση με τον κορονοντουβρουντζά, οι καραντίνες, οι διαγκωνισμοί μεταξύ φαρμακοβιομηχανιών για το εμβόλιο, η κατάργηση όσων ξέραμε ως δικαιωμάτων κι ελευθεριών στα εργασιακά, στην καθημερινότητα, στις σχέσεις μας, η ωμή καταστολή (όχι μόνο στα μέρη μας) σηματοδοτούν την πολυθρύλητη “νέα κανονικότητα”.
Να, μερικές εκφάνσεις της:
Κάποιες άλλες εκφάνσεις αυτής της “νέας κανονικότητας” τις είδαμε στις 17 Νοέμβρη καθώς και στις 6 Δεκέμβρη. Δεν χρειάζεται να επεκταθούμε ε;
Από τις σελίδες του κλάξον (χάρτινες ή ψηφιακές) δεν διεκδικήσαμε ποτέ το ρόλο ειδικών ή γιατρών, δεν αμφισβητήσαμε καν την ύπαρξη του κοροντουβρουντζά, προσέξαμε πάρα πολύ πώς μιλήσαμε για τις πραγματικές απώλειες ανθρώπων.
Εννοείται πως δεν την “γλυτώσαμε” φυσικά. Τα μέσα εξαπάτησης και σύγχυσης έχουν φτιάξει έναν ωραιότατο κοινό χαρακτηρισμό όπου μέσα του πετιούνται συλλήβδην τερατολόγοι φασίστες, συνωμοσιολόγοι τύπου επίπεδης γης, αντιεμβολιαστές, επιστήμονες που αμφισβητούν την κυρίαρχη ρητορική, άνθρωποι και συλλογικότητες που επιμένουν να εκφράζουν αντιρρήσεις. Όλοι, μα όλοι αυτοί είναι ψεκασμένοι/ες. Κι έτσι έχουμε πάλι μια τυπική θεωρία “δύο άκρων” που πολύ όμορφα βολεύει τα αφεντικά. Οι άνθρωποι που σπεύδουν να οικειοποιηθούν τους φορεμένους από πάνω χαρακτηρισμούς ενδύονται το μανδύα της “υπεύθυνης στάσης”. Με μια πιο προσεκτική ματιά όμως, με λίγο διάβασμα κι ανάλυση οι διαφορές και οι στοχεύσεις είναι σαφείς. Οι τερατολόγοι/συνωμοσιολάγνοι μια χαρά θολώνουν τα νερά προς όφελος των κερδών και των επιδιώξεων των αφεντικών. Από πού κι ως πού είναι το ίδιο με όσους/ες αμφισβητούν την καθεστηκυία τάξη; Οι οικειοποιούμενοι/ες αυτή τη θεωρία των δύο άκρων κάνουν ένα τραγικό κατ’ ημάς λάθος: Ανοίγουν διάπλατα την πόρτα στην κρατική/εργοδοτική/επιχειρηματική αυθαιρεσία.
Από την πλευρά μας, δεν πρόκειται να κάνουμε τους χαζούς. δεν πρόκειται να κατεβάσουμε αμάσητα τα ψέματα που μας πετάνε στα μούτρα, ψέματα που με λίγο ψάξιμο τα βρίσκει ο καθένας/καθεμία. Όχι αμφισβητώντας τον ιό (πάμε πάλι από την αρχή), όχι αμφισβητώντας την ύπαρξη νεκρών. Αμφισβητώντας όμως τα νούμερα που δίνουν οι από πάνω (τι γίνεται τελικά ρε παιδιά με τις διπλές λίστες κρουσμάτων στην ψωροκώσταινα;), αμφισβητώντας τις “καλές προθέσεις” των φαρμακοβιομηχανιών (από πότε μας αγάπησαν;, από πότε ξεχνάμε εγκλήματα του παρελθόντος;), επισημαίνοντας τη δολιότητα με την οποία αντιμετωπίστηκε από κράτη, επιχειρήσεις και δημαγωγούς η κατάσταση, αμφισβητώντας την κοινωνία ελέγχου, επιτήρησης και εθελοδουλείας που σερβίρει η 4η βιομηχανική επανάσταση, τα κέρδη των αφεντικών και η μεμψιμοιρία των λογή λογής όψιμων συμμάχων τους. Έχουμε γράψει διάφορα εδώ. Μιλάμε για κάποια φοβερή και τρομερή συνωμοσία; Όχι. Είναι απλός, στυγνός καπιταλισμός.
Κι επειδή εμείς είμαστε περιθωριακοί, σας δίνουμε τα παρακάτω από ανθρώπους που μόνο γι αυτό δεν μπορούν να κατηγορηθούν. Δεν θα σχολιάσουμε τίποτα, δεν θα διευκρινίσουμε πού συμφωνούμε και πού όχι. Απλώς, ψάχνοντας τα βρήκαμε. Επειδή ρωτάμε. Όσο μπορούμε.
1. Η καθηγήτρια Γενετικής Alexandra Henrion Caude λέει τα παρακάτω:
2 Συνέντευξη του Δημήτρη Κούβελα, καθηγητή – διευθυντή του Εργαστηρίου Κλινικής Φαρμακολογίας στο ΑΠΘ στον real fm για τη θεραπεία και το εμβόλιο: ΕΔΩ
3. Ένα podcast του Χατζηστεφάνου (info-war) για τις πατέντες των φαρμακοβιομηχανιών: ΕΔΩ
Θα επανέλθουμε. Χωρίς να παριστάνουμε τίποτα.
Σιγά σιγά κόσμος και κοσμάκης αντιλαμβάνεται ότι η “χαρωπή δουλειά από το σπίτι” δεν είναι και τόσο χαρωπή. Η ψευδαίσθηση μιας κάποιας ελευθερίας από τον προϊστάμενο μέσω τηλε-εργασίας είναι απλά, ψευδαίσθηση.
Ότι όσο δεν παλεύουμε να κρατήσουμε τα κεκτημένα στους χώρους δουλειάς, τόσο θα χάνουμε (βλ. αλλαγές στο καθεστώς υπερωριών, μειώσεις μισθών, 10ωρη εργασία). Ότι τελικά, όσο ξεχνάμε να διεκδικούμε, τόσο θα μας θάβουν.
Διαβάστε εδώ, για παράδειγμα, ή εδώ ή εδώ ή εδώ και ρωτήστε τίποτα φίλους, συναδέλφους, τίποτα deliverάδες, δασκάλους και δασκάλες, τίποτα άνεργους και άνεργες.
Και ας ετοιμαστούμε…
Παρακάτω μια συνέντευξη του Γιώργου Νικολαϊδη (ψυχίατρος, διευθυντής ψυχικής υγείας του ινστιτούτου ψυχικής υγείας του παιδιού), όπως αλιεύτηκε από την ιστοσελίδα της εφημερίδας “πριν” (ευχαριστούμε τον Μ). Εντοπίζουμε το ιδιαίτερο ενδιαφέρον στην κριτική που ο Νικολαϊδης κάνει στους “εξ αριστερών” υπέρμαχους των περιορισμών.
– Η κυβέρνηση ισχυρίζεται πως τα πάει καλά στην αντιμετώπιση της πανδημίας. Ποια είναι η γνώμη σου;
– Αυτό να το συζητήσουμε ξανά σε λίγους μήνες: η κυβέρνηση δανείστηκε χρόνο με το lockdown την άνοιξη, χρόνο που δεν αξιοποίησε στην αποσυμφόρηση των δομών μαζικής συγκέντρωσης πληθυσμού (φυλακές, ιδρύματα, camps), στη λήψη μέτρων προστασίας στους χώρους φιλοξενίας ηλικιωμένων και χρονίως πασχόντων, και στην ενίσχυση των υποδομών πρωτοβάθμιας περίθαλψης και επιδημιολογικής επιτήρησης. Η πολιτική του lockdown της άνοιξης εμφανώς απέτυχε, καθώς εντός τριμήνου μας έφερε ξανά στο ίδιο σημείο που ήμασταν.
– Δεν είναι η Ελλάδα σε καλύτερη θέση σε σχέση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες;
– Φυσικά, αλλά αυτό πιθανότατα θα αλλάξει τους επόμενους μήνες. Άλλωστε η βασικότερη παράμετρος που φαίνεται να καθορίζει την έκθεση μιας χώρας στην επιδημία είναι ο βαθμός διεθνοποίησης: με την παραγωγική βάση της χώρας αποδιαρθρωμένη πέραν του τουρισμού και της ναυτιλίας, και με τόσο μειωμένη κίνηση στους δυο αυτούς κλάδους, δεν είναι παράξενο που η Ελλάδα έχει ακόμα σχετικά λιγότερους θανάτους από την πανδημία. Ωστόσο τέτοιες διαφοροποιήσεις ανάμεσα στις χώρες θα τείνουν να εξισωθούν.
– Όταν στριμώχνονται οι κυβερνητικοί λένε πως την ίδια πολιτική εφαρμόζουν Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, παντού. Δεν είναι έτσι;
– Καλό είναι να θυμόμαστε πως η Ισπανία και η Ιταλία, που έλαβαν ανάλογα μέτρα, είναι σήμερα στην πρώτη δεκάδα παγκοσμίως των χωρών στην θνησιμότητα από τον κορονοϊό – άρα μάλλον δεν μπορούν να αποτελέσουν πρότυπο προς μίμηση. Τις μέρες αυτές δε η Γαλλία ξεπέρασε σε θνησιμότητα τη Σουηδία, που τόσο είχε επικριθεί την άνοιξη.
– Η κυβέρνηση εκβιάζει τον κόσμο, λέγοντας πως θα πάμε σε lockdown, επειδή δεν πειθαρχούν στα μέτρα. Ποια είναι η γνώμη σου;
– Η πολιτική του lockdown αποδείχτηκε μια τραγική αποτυχία από άποψη δημόσιας υγείας: απέτυχε να διασφαλίσει εκείνο στο οποίο αποσκοπούσε ήτοι τον έλεγχο της επιδημίας. Είναι μια αποτυχημένη πολιτική αγνώστου πατρός, καθώς κανένας ακόμα δεν το παραδέχεται και σε κανέναν δεν καταλογίζεται. Παρά τις φρούδες ελπίδες περί εμβολίου κ.λπ., είναι πλέον προφανές σε ολοένα και μεγαλύτερα τμήματα του λαού ότι αυτές οι πολιτικές ούτε είχαν ούτε έχουν κανένα νόημα. Οι πολιτικές του lockdown είναι η χειρότερη μορφή άρνησης της επιδημίας: το εμπόριο ελπίδας ότι είναι δυνατόν τάχα να αποφύγουν οι κοινωνίες το επιδημικό κύμα. Αντιθέτως θα έπρεπε οι κοινωνίες, αποδεχόμενες ότι η επιδημία θα εξελιχθεί, να επενδύσουν στην ενίσχυση της ανθεκτικότητάς τους, στην προστασία των ευάλωτων και στην αλληλεγγύη στους πληττόμενους. Όλα τα υπόλοιπα εκπορεύονται από άλλες οικονομικές ή πολιτικές σκοπιμότητες.
– «Ναι, αλλά αυτό λένε οι ειδικοί» είναι η μόνιμη επωδός κυβέρνησης και ΜΜΕ…
– Ποιοι ακριβώς; Οι πληρωμένοι πλασιέ των πολυεθνικών που ανταμείφθηκαν από τους εργοδότες τους με μια προβεβλημένη θέση σε κάποιο πανεπιστήμιο; Οι καλοταϊσμένοι με προγράμματα κρατικοδίαιτοι «επιδημιολόγοι» που δεν βρίσκει κανείς μισή πραγματικά επιστημονική δουλειά στο βιογραφικό τους; Οι επαγγελματίες δημοσιοσχεσίτες του peer review; Είναι πραγματικά εντυπωσιακή η παλινδρόμηση σε συντηρητικές οπτικές στον δημόσιο λόγο της Αριστεράς στις μέρες μας: για παράδειγμα, διαβάζει κανείς σε ιστότοπους που ευαγγελίζονται τον κομμουνισμό άρθρα που προτρέπουν σε πανεθνικά προσκλητήρια με τη συμμετοχή της Εκκλησίας και των μεγάλων ιδιωτικών ομίλων υγείας! Η πιο οξυδερκής, ριζοσπαστική και ταξική τοποθέτηση στην εγχώρια συζήτηση δημοσιεύεται αυτόν τον καιρό σε ιστοσελίδες όπως η avantgarde2009 ή η serajevomag, ενώ αρκετές οργανώσεις της Αριστεράς μοιάζουν να έχουν προσχωρήσει στην ηγεμονία της αστικής ιδεολογίας…
– Η πανδημία και τα περιοριστικά μέτρα προκαλούν ανεργία, φτώχεια, στρες. Ποιες είναι οι ψυχοκοινωνικές επιπτώσεις και τι προβλήματα υγείας μπορούν να προκαλέσουν;
– Οι επιπτώσεις και σε νοσηρότητα και σε θνησιμότητα των μέτρων του lockdown θα είναι πολύ μεγαλύτερες από ό,τι της επιδημίας αυτής καθαυτής. Η πτώση του ΑΕΠ παγκοσμίως (και εγχωρίως) και η ταυτόχρονη αποσάθρωση κάθε πλαισίου προστασίας της εργασίας θα προκαλέσουν εκατομμύρια θανάτους κυρίως από καρδιαγγειακά, κακοήθεις νεοπλασίες και μεταβολικό σύνδρομο την επόμενη δεκαπενταετία. Επίσης, η παραμέληση ιατρικών προβλημάτων στον καιρό της πανδημίας έχει ήδη προκαλέσει σημαντικό αριθμό θανάτων.
– Έχουν καταγραφεί αυξημένες τάσεις αυτών των ψυχοκοινωνικών πιέσεων στον πληθυσμό;
– Φυσικά, έχουμε ήδη σε όλη την Ευρώπη αύξηση των κρουσμάτων ενδοοικογενειακής βίας, καταθλιπτικών και αγχωδών διαταραχών και των κοινωνικών προβλημάτων που σχετίζονται με ακραία φτώχια. Σε κάποιες χώρες έχουν ληφθεί μέτρα. Στην Ελλάδα έχουν γίνει περισσότερο επικοινωνιακού χαρακτήρα παρεμβάσεις.
– Πως συνδέονται οι επιπτώσεις της πανδημίας με την κοινωνικο-οικονομική θέση των εργαζομένων;
– Οι επιπτώσεις και της πανδημίας και των μέτρων αντιμετώπισής της –που είναι οι περισσότερες– έχουν ξεκάθαρα ταξικό πρόσημο. Δείτε για παράδειγμα τις ΗΠΑ, στις οποίες υπήρχαν πριν την επιδημία 70 εκατομμύρια ανασφάλιστοι ή μισοασφαλισμένοι: είναι διαφορετικού επιπέδου η ευαλωτότητα κάποιου που πάσχει π.χ. από διαβήτη, αλλά λαμβάνει φροντίδα και συστηματικά αγωγή κ.λπ., από κάποιον που γενικά ο διαβήτης του είναι αρρύθμιστος. Σήμερα έχουμε ήδη στοιχεία για το γεγονός ότι οι θάνατοι είναι πολύ περισσότεροι στα φτωχότερα στρώματα. Κι ακόμα: η θνησιμότητα από τον ιό αφορά βασικά ηλικιωμένους και χρονίως πάσχοντες. Κάνει λοιπόν εντύπωση που κανένα υποκείμενο της Αριστεράς δεν προβάλει τον αυτονόητο πολιτικό στόχο της μείωσης των ορίων συνταξιοδότησης, της αποκατάστασης του επιπέδου των συντάξεων γήρατος και αναπηρίας σε αξιοπρεπή επίπεδα, έτσι ώστε οι άνθρωποι σε αυτές τις ηλικίες να μπορούν να ζουν στην κοινότητα και όχι σε γηροκομεία, χωρίς να αναγκάζονται να εκτίθενται στην καθημερινή έξοδο για το βιοπορισμό τους. Γιατί;
Μέρα τη μέρα, σιγά-σιγά, νιώθει κόσμος στο πετσί του τί σημαίνουν οι απαγορεύσεις και μάλιστα, οι απαγορεύσεις οι βασισμένες σε ψέματα. Φαρδιά, πλατιά, θρασύτατα, στομφώδη ψέματα. Για να έχουμε κατάργηση οχτάωρου, δεκάωρη εργασία, απλήρωτες υπερωρίες, μηδεμία πρόνοια υγείας.
Αυτά τα ψέματα που κάθε μέρα μας σκάνε στα μούτρα. Αυτά τα ψέματα κι οι γελοιότητες των υπουργών με τις οποίες γελάμε-αναρωτιόμαστε.
Όμως:
Η θρασύτητά τους είναι ευθέως ανάλογη της δικής μας κριτικής ένδειας. Είναι ευθέως ανάλογη της ψευδούς καλοπέρασης τεσσάρων-τουλάχιστον-δεκαετιών. Της άρνησης των διεκδικήσεων. Της άρνησης αυτής που ντύθηκε με πάμπολλα θεωρητικά στολίδια Αυτής της δεδομένης ψευδούς άρνησης που κάνει σήμερα και τώρα την αριστερά, την αναρχία, την αντιεξουσία να διεκδικεί περισσότερες απαγορεύσεις από όσες οι άνθρωποι του μόχθου, του μόχθου, του μόχθου, αντέχουν. Και μας τα επιστρέφουν στα μούτρα ελέω αλλαγής παραδείγματος, ελέω 4ης βιομηχανικής επανάστασης, ελέω πλήρους ισοπέδωσης.
Οι αντουανέτες και οι λουδοβίκοι μας χλευάζουν και μας γαμούν κάθε μέρα επειδή ξεχάσαμε τα βασικά. Αλίμονο στον κόσμο που ξέχασε τα βασικά κι επαναπαύθηκε. Περισσότερα αλίμονο όμως σε όσους από εμάς δεν ψάχνουμε κάθε στιγμή, σε κάθε περίσταση, σε δύσκολες συνθήκες, συγκεκριμένες γειτονιές συμμάχων μας. Αλίμονο αν δεν καταλαβαίνουμε ποιοί είναι “άτυπος στρατός προέδρων ΠΑΕ” και ποιοί “δεν αντέχουν” την κλεισούρα.
Οι γειτονιές είναι το στοίχημα της κοινωνικής απελεύθερωσης.
Αχ αυτοί οι αλγόριθμοι! Αλγόριθμοι των διάφορων ιερομαντών/στατιστικολόγων/”γιατρών” με τερατώδεις προβλέψεις που έπεσαν έξω σε διάφορες “πανδημικές περιστάσεις” όπως με τον H1N1 πριν κάτι χρονάκια (παρεμπιπτόντως τα εμβόλια του Αβραμόπουλου τα θυμόμαστε); Με τον παρακάτω αλγόριθμο όμως, ενθουσιαστήκαμε (αντιγράφουμε από τη σελίδα news247.gr):
Ερευνητές του πανεπιστημίου ΜΙΤ των ΗΠΑ δημιούργησαν ένα αλγόριθμο τεχνητής νοημοσύνης, ο οποίος κάνει ακριβή διάγνωση του κορονοϊού στους ανθρώπους, απλώς ακούγοντας και αναλύοντας τον ήχο του βήχα τους.
Η ευαισθησία (sensitivity) του «έξυπνου» συστήματος -δηλαδή η ικανότητα του να ανιχνεύει τους αληθώς θετικούς- φθάνει το 98,5% μεταξύ όσων έχουν ήδη βγει θετικοί σε τεστ για κορονοϊό SARS-CoV-2 και το 100% για όσους δεν έχουν άλλα συμπτώματα.
Οι ερευνητές, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό βιοϊατρικής μηχανικής «ΙΕΕΕ Journal of Engineering in Medicine and Biology», θα χρειασθούν έγκριση από τις αρμόδιες αρχές για να ενσωματώσουν τον αλγόριθμο σε κάποια ηλεκτρονική εφαρμογή (app). Όπως είπαν, ο ήχος του βήχα ενός κατά τα άλλα ασυμπτωματικού ασθενούς με Covid-19 έχει κάποια διαφορά, που όμως δεν είναι αντιληπτή από το ανθρώπινο αυτί.
«Ο τρόπος που παράγεις ήχους, αλλάζει όταν έχεις Covid, ακόμη και αν είσαι ασυμπτωματικός. Ο αλγόριθμος θα μπορούσε πρακτικά να εφαρμοστεί για τον καθημερινό έλεγχο φοιτητών, εργαζομένων και του κοινού ή ακόμη σε ολόκληρες ομάδες, ώστε γρήγορα να εντοπίζονται οι συρροές κρουσμάτων», ανέφερε ο ερευνητής Μπράιαν Σουμπινάρα, σύμφωνα με το BBC.
Ο αλγόριθμος του ΜΙΤ «εκπαιδεύτηκε» με τη βοήθεια περίπου 70.000 ηχητικών δειγμάτων που περιείχαν βήχα, εκ των οποίων τα 2.500 προέρχονταν από ανθρώπους με επιβεβαιωμένη Covid-19. Η ειδικότητα (specificity) του αλγόριθμου -δηλαδή η ικανότητα του να ανιχνεύει τους αληθώς αρνητικούς (υγιείς)- φθάνει το 94,2% στην περίπτωση όσων έχουν διαγνωστεί θετικοί με τεστ και το 83,2% μεταξύ των ασυμπτωματικών.
Και άλλοι ερευνητικοί φορείς, όπως τα πανεπιστήμια Κέιμπριτζ και Κάρνεγκι Μέλον και η εταιρεία Novoic, εργάζονται πάνω σε παρόμοια «έξυπνα» διαγνωστικά συστήματα.
Πεδίο δόξης λαμπρό για τους διάφορους ερευνητικούς φορείς και τις εταιρείες που θα διαγκωνιστούν για το καλύτερο app που ως μάννα εξ ουρανού θα επιβεβαιώνει στους χρήστες αν “είναι καλά”. Ε, μεταξύ scrolling και selfie ρίξε κι ένα βήξιμο στο ψηφιακό στηθοσκόπιο. Να μας συγχωρέσουν όσοι σπεύσουν να μας κατηγορήσουν ως “εχθρούς της επιστήμης” ή τίποτα περίεργους σύγχρονους Λουδήτες αλλά εξακολουθούμε να μην εμπιστευόμαστε και πολύ τα αφεντικά και τα think tank τους και τη χρήση των data. Επιπλέον, μας αρέσουν πολύ και τα καλαμπούρια. Κουσούρια είν’ αυτά, τι να κάνεις;
Φανταζόμαστε πάντως ήδη τα αντι-γκούχουγκούχου συνθήματα του άμεσου μέλλοντος…
https://klaxonzine.blogspot.com/2020/11/selfie-coughing.html
Στην ενημέρωση των 18:00 στις 13 Νοεμβρίου η καθηγήτρια παιδικής λοιμωξιολογίας Παπαευαγγέλου χρησιμοποίησε το εξής σχήμα για να δικαιολογήσει τα όλο και αυστηρότερα μέτρα που παίρνονται: “Πρέπει όλοι μας να συνειδητοποιήσουμε ότι πρέπει να προστατευτούμε από τον ιό, να σταματήσουμε τις νέες λοιμώξεις σήμερα κιόλας, να τηρούμε αυστηρά τα μέτρα ατομικής προστασίας και να θεωρούμε ότι όλοι όσους συναντάμε είναι δυνητικά φορείς του ιού.” Και φυσικά αναφέρθηκε στη θεωρία της “φούσκας”, το κλειστό σύστημα επαφών συγκεκριμένων ανθρώπων, μακρυά από τους άλλους ώστε να προστατευθούμε από τον κορωνοντουβρουτζά. Γιατί όχι και ατομικές φούσκες. Έτσι, καθείς και καθεμιά κατά μόνας διότι η παλιοκενωνία είναι γεμάτη αρρώστους (είπαμε: είμαστε όλοι άρρωστοι μέχρι αποδείξεως του αντιθέτου κατά το “όλοι ένοχοι μέχρι αποδείξεως του αντιθέτου”).
Κι επειδή ο καπιταλισμός (όπως και η δημοκρατία άλλωστε) δεν έχει αδιέξοδα φροντίζει να δώσει λύσεις στα προβλήματα που ο ίδιος δημιουργεί κερδίζοντας με πλαστές ανάγκες και επιθυμίες κι όλα αυτά που γνωρίζουμε. Η “ανάγκη” λοιπόν για social distancing και φούσκες δεν θα μπορούσε να μείνει ανεκμετάλλευτη από τη μερίδα των αφεντικών εκείνων που στις νέες συνθήκες, στην αλλαγή παραδείγματος, στη “νέα κανονικότητα” σπεύδουν να “κατακτήσουν το μέλλον” που φέρνει η δημιουργική καταστροφή.
Φερ’ ειπείν:
Τι βλέπουμε στην εικόνα; Αυτό είναι από τα πλέον ευπώλητα προϊόντα της Amazon αυτή τη στιγμή και κάνει θραύση σε καφετέριες, εστιατόρια, σπίτια και αυλές ως trendy και στυλάτη απάντηση στην απαίτηση για ασφάλεια και social distancing. Οι outdoor Bubble tents (σκηνές φούσκες – φυσικά!) ξεκινούν από 435 δολλάρια (370,94 ευρά) και γίνονται ανάρπαστες. Κι όπως αναφέρεται στο ανάλογο διαφημιστικό (δες φωτό παράκατω), η μικρότερη σε μέγεθος σκηνή της σειράς βοηθάει μέρη όπως εστιατόρια και μπαρ να διευκολύνουν τους πελάτες να κρατούν κοινωνικές αποστάσεις.
Εντάξει, το κλάξον δεν ανακάλυψε και τίποτα σπουδαίο. Πλαστές ανάγκες, κατανάλωση, κέρδος και πάνω απ’ όλα η υγεία (βεβαίως βεβαίως).
Φανταζόμαστε ήδη πάντως τα αντι-φουσκικά συνθήματα του άμεσου μέλλοντος.