Δημιουργική λογιστική θανάτου: η αποκάλυψη

Δευτέρα 15 Νοέμβρη>> Αν το υποστήριζε κάποιος άλλος (και υπήρξαν έντιμοι που το έκαναν) θα ριχνόταν αμέσως στο πυρ το αιώνιο, ως «ψέκα»… Αλλά τώρα είναι ένας επίσημος θεσμός του ιταλικού κράτους: το Istituto Superiore di Sanita (ISS). Μέσα στα άλλα το ISS μελετούσε (απ’ την αρχή της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας) τις καταγραφές θανάτων που χρεώνονταν στον τσαχπίνη. Μια στατιστική / ταξινομητική κατά βάση δουλειά, απ’ αυτές που χρειάζονται οι σοβαρές (κρατικές) γραφειοκρατίες, για να ξέρουν «που πηγαίνουν».

Η τελευταία έκθεση του ISS περιλαμβάνει σημαντικά στοιχεία που (κατά τη γνώμη μας) απομυθοποιούν οριστικά την δήθεν φονικότητα του κορωνοϊού, αποκαλύπτωντας το μέγεθος των ψεμμάτων της δημιουργικής λογιστικής θανάτου πάνω στην οποία στήθηκε η υγιεινιστική τρομοεκστρατεία. Χρειάζεται όμως προσοχή και όχι βιασύνη στην κατανόηση αυτών των στοιχείων – για όσους θέλουν να καταλάβουν το πως (και πόσο εύκολα) τ’ αφεντικά του συμπλέγματος κατάφεραν να διαστρέψουν την πραγματικότητα.

Στην πρώτη παράγραφο η έκθεση αυτοπαρουσιάζεται: Η παρούσα έκθεση περιγράφει τα χαρακτηριστικά των 130.468 ασθενών sars-cov-2 που πέθαναν στην ιταλία απ’ την αρχή της καταγραφής ως τις 5 Οκτώβρη του 2021… Συμπεραίνει κάποιος ότι 130.468 ιταλοί και ιταλίδες αρρώστησαν ΚΑΙ πέθαναν ΕΞΑΙΤΙΑΣ του τσαχπίνη∙ αυτή είναι οπωσδήποτε η κυρίαρχη βιοπολιτική αφήγηση…

Όμως στην 3η σελίδα, με την «ουδετερότητα» της απλής αριθμητικής, η έκθεση (αναφερόμενη στα υπο-κείμενα νοσήματα…) περιγράφει την πραγματικότητα. Ο τονισμός με bold δικά μας:

Ο πίνακας 1 παρουσιάζει τις πιο συχνές συν-νοσηρότητες που είχαν διαγνωστεί πριν την μόλυνση από sars-cov-2, σ’ ένα δείγμα ασθενών που βρέθηκαν θετικοί στον sars-cov-2. Τα data των ασθενειών … ήταν διαθέσιμα για 7.910 ασθενείς που πέθαναν στα νοσοκομεία, για τους οποίους ήταν εφικτό να αναλυθούν οι κλινικές καταγραφές…. Σε κάθε περίπτωση το δείγμα είναι ευκαιριακό: αντιπροσωπεύει θανάτους μόνο ατόμων που χρειάστηκαν νοσηλεία… Ο μέσος όρος ασθενειών ήταν 3,7. Συνολικά, το 2,9% του δείγματος δεν παρουσίαζε άλλες ασθένειες, το 11,4% (902 άτομα) είχε μία, το 18% (1.424 άτομα) είχε δύο και το 67,7% (5.354 άτομα) από τρεις και πάνω.

Δεν ξέρουμε το γιατί για πάνω από 120.000 «δεν έγινε εφικτό» να υπάρξουν στατιστικά αξιοποιήσιμες κλινικές καταγραφές… Ας μείνει σαν ερώτημα. Από κει και πέρα είναι σαφέστατο: το 2,9% των 7.910 ασθενών που πέθαναν στα ιταλικά νοσοκομεία χρεωμένοι στον τσαχπίνη, δηλαδή 230 άτομα, πέθαναν, πράγματι, ΑΠΟ παρενέργειες (οξείες πνευμονίες) της μόλυνσης. Αυτοί/ες πέθαναν ΑΠΟ τον sars-cov-2, αφού ήταν (πριν την μόλυνση) υγιείς… (Και δεν αναρωτιόμαστε για θανάτους εξαιτίας λαθεμένων θεραπειών ή άλλων ιατρικών λαθών…). Οι υπόλοιποι 7.680; Από τι πέθαναν; Αν (για χάρη της κατανόησης των συγκεκριμένων στοιχείων) θεωρήσουμε ότι τα positive αποτελέσματα των αναξιόπιστων τεστ ήταν σωστά, τότε το μόνο βέβαιο είναι ότι ενώ 230 άτομα πέθαναν ΑΠΟ τον τσαχπίνη, 7.680 πέθαναν ΜΕ τον τσαχπίνη… Η διαφορά του ΑΠΟ με το ΜΕ είναι τεράστια! (Kάποιοι αιρετικοί ούρλιαζαν απ’ την άνοιξη του 2020 ότι πρέπει να υπάρχει διάκριση ανάμεσα στους θανάτους ΑΠΟ και στους θανάτους ΜΕ τον ιό, διαφορετικά πρόκειται για συστημική παραπλάνηση…)

Η έκθεση καταγράφει και τις επιπλοκές που αποδόθηκαν στον τσαχπίνη (στο σύνολο των 7.910 ατόμων). Σύνδρομο οξείας αναπνευστικής ανεπάρκειας, οξεία νεφρική ανεπάρκεια, οξεία καρδιακή ανεπάρκεια, συν-λοίμωξη. (Εδώ πρόκειται για τις ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις – και είναι μάλλον προβοκατόρικο το να παρουσιάζονται οι ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις σαν “επιπλοκή του ιού”…) Αυτοί οι αριθμοί δείχνουν ότι το μεγαλύτερο μέρος των 7.910 εμφάνισε σοβαρό αναπνευστικό πρόβλημα∙ κι αφού στο σύνολό τους οι επιπλοκές ήταν 11.547, ο καθένας και η καθεμιά εμφάνισαν (κατά μέσο όρο…) 1,46 επιπλοκές. Άρα «και κάτι επιπλέον» των αναπνευστικών προβλημάτων.

Όμως: όταν το 70%, το 80%, το 90% όσων στο γενικό πληθυσμό φέρονται (μέσω τεστ…) να έχουν μολυνθεί ΔΕΝ εμφάνισε ή εμφανίζει καμία σοβαρή παρενέργεια (οι περισσότεροι/ες μπορεί να μην έχουν καταλάβει καν ότι «κόλλησαν»), γιατί στο μικρό εκείνο ποσοστό υπηκόων που έχει ήδη ένα, δύο, τρία, πέντε σοβαρά προβλήματα υγείας γίνεται λόγος για «παρενέργεια του ιού» και όχι για συνέπειες της κακής κατάστασης της υγείας τους σε συνδυασμό με μια ξαφνική, σκληρή, μοναχική νοσηλεία κατά την οποία απαγορευόταν να βλέπουν οτιδήποτε άλλο εκτός απ’ το ταβάνι; Πολλοί ηλικιωμένοι με προβλήματα υγείας, για παράδειγμα, πέφτουν και σπάνε την λεκάνη τους∙ καταλήγουν στο νοσοκομείο και συχνά πεθαίνουν από έναν συνδυασμό παραγόντων… Ποιος, όμως, θα χρησιμοποιούσε το “κάταγμα ισχύου” σαν απειλή θανάτου για τον γενικό πληθυσμό, αξιοποιώντας, ουσιαστικά, μια τρομοκρατική ορολογία;

Απαντούν οι συν-νοσηρότητες στην ερώτηση πόσοι απ’ τους 7.680 πέθαναν ΑΠΟ και όχι ΜΕ τον τσαχπίνη; Κατά την γνώμη μας όχι. Ο καθένας πεθαίνει μόνος του και όχι σαν τμήμα στατιστικής∙ και δεν μπορεί να πει ο ίδιος τι ακριβώς ήταν εκείνο που τον σκότωσε… Συνεπώς το τι δηλώνεται σαν αιτία θανάτου από εκείνους που κρατούν τα σχετικά πρακτικά είναι το στατιστικά (και πολιτικά) κρίσιμο∙ όχι η πραγματική αιτία για κάθε θάνατο χωριστά.

Χρειάζεται να κάνουμε εδώ μια όχι ευχάριστη παρέκβαση.