Κυριακή 8 Νοέμβρη. Είναι εύκολο να ξεφορτώνεται κανείς τους κοινούς τερατολόγους των antisocial media και των καφενείων… Είναι εύκολο να φτιάχνει μια «κοινή δεξαμενή» για να πετάνε εκεί οι δημαγωγοί και τα αφεντικά όσους κάνουν τεκμηριωμένη αντικρατική και αντικαπιταλιστική κριτική – μήπως αυτή η κριτική δεν ήταν πάντα η πιο επικίνδυνη «συνωμοσιολογία»;… Είναι εύκολο να χαρακτηρίζεις όσους δεν σε βολεύουν σαν «άσχετους», και να αγκαλιάζεις τους απατεώνες με πτυχία και τους δημαγωγούς θεωρώντας τους «πρίγκηπες της Αλήθειας»…. Είναι εύκολο να υποστηρίζεις ότι «το Sarajevo δεν τα πάει καλά με την επιστήμη (!!!), ας μην ασχολείται λοιπόν»… Τι γίνεται όμως πραγματικά με την επιστήμη (την “τεχνο-επιστήμη”) στον 21ο αιώνα; (Δεν θα περιμέναμε ούτε μισόν caradinieri να ασχοληθεί με τέτοια θέματα….)

Δεν θα πιάσουμε τώρα το θέμα σ’ όλη την ευρύτητά του. Αρκούν, για τις ανάγκες τις συγκυρίας, πιο περιορισμένες ερωτήσεις και απαντήσεις. Γιατί τύποι σαν τον Ferguson ή οργανισμοί σαν τον Π.Ο.Υ. θεωρούνται ακόμα «έγκυροι» όταν είναι πασίγνωστο ότι έχουν εξαγοραστεί απ’ το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα και ότι δουλεύουν γι’ αυτό;

Το κάθαρμα Ferguson έχει σπουδές πυρηνικού φυσικού – απο πού ως πού λοιπόν θεωρείται αξιόπιστος στο να φτιάχνει «μοντέλα πρόβλεψης» για ζητήματα υγείας; Είναι, τελικά, η υπογραφή «imperial college» που θεωρείται απόδειξη επιστημονικής εντιμότητας και ευθυκρισίας, ακόμα κι όταν το μόνο που κάνει επί μια 20ετία είναι να λέει απίστευτες και βρώμικες βλακείες; Σ’ ένα άρθρο στους new york times στις 2 Απρίλη οι Mark Landler και Stephen Castle αυτό ισχυρίστηκαν: το «imperial college» είναι δυνατό brand name. Είναι “imperial”, είναι “college” και, κυρίως, έχει ισχυρές διασυνδέσεις.

Είναι ένας κυκλικός και «αυτο-αποδεικνυόμενος» ισχυρισμός! Οι «ειδικοί» είναι ακλόνητοι ακόμα και στα πιο θηριώδη ψέμματά τους επειδή έχουν άκρες· και έχουν άκρες επειδή είναι ακλόνητοι… Η ασταμάτητη μηχανή έχει υποστηρίξει αυτούς τους μήνες ότι το ζήτημα της «βιομηχανίας της υγείας» (σε συμμαχία με τις big tech, τις big insurance και τα στρατοαστυνομικά συμπλέγματα των κρατών) είναι πολυδιάστατο. Έτσι κι αλλιώς εξαγορασμένοι δεν είναι μόνο ο Ferguson ή/και πολλά στελέχη του Π.Ο.Υ., αλλά και μεγάλοι αριθμοί γιατρών (ειδικά των «ευαίσθητων» ειδικοτήτων…), δημοσιογράφων, ακόμα και πολιτικών σε πολλά κράτη του κόσμου.

Μια διάσταση που ως τώρα είχαμε αφήσει στην άκρη, είναι αυτή: η «πίστη», σχεδόν η «λατρεία» στα τεχνολογικά επιτεύγματα της πληροφορικής! Τα «μοντέλα προβλέψεων», είτε αφορούν τον καιρό, είτε αφορούν τα αποτελέσματα εκλογών, είτε αφορούν την διάδοση ενός ιού, είτε την «πορεία της οικονομίας», είναι (αλγοριθμικές) διαδικασίες που είναι αδύνατο να συμπεριλάβουν κάθε μια παράμετρο του «φαινομένου» με το οποίο ασχολούνται. Συχνά μάλιστα οι κατασκευαστές και οι χειριστές τέτοιων μοντέλων δεν ενδιαφέρονται ούτε για την τυποποίηση κάθε παραμέτρου (ακόμα κι αν φαίνεται προς στιγμήν «άσχετη»), ούτε για την ποιότητα και την ακρίβεια των data με τα οποία ταΐζουν τους αλγοριθμούς τους. Ενδιαφέρονται να πουλήσουν. Ακόμα περισσότερο: να επιβάλλουν το εμπόρευμά τους!

Σε μια αγορά «προβλέψεων» που συχνά κινείται από μια μανιακή προσπάθεια να «κατακτηθεί το μέλλον» πριν υπάρξει, τόσο τα αφεντικά όσο και οι υποτελείς πιστεύουν κυριολεκτικά ότι οι «υπολογιστές» είναι ο καλύτερος αντικαταστάτης της κρυστάλλινης σφαίρας και της «θεϊκής αποκάλυψης στα όνειρα». Ποιό είναι το επιχείρημα αυτής της δήθεν «ανώτερης» πίστης; Ότι πρόκειται για επιστημονικά μέσα· συνεπώς εξ’ ορισμού αλάθητα, μακριά απ’ τις ανθρώπινες μικροπρέπειες, «ιερά». Μέσα σ’ αυτό το θρησκευτικό περιβάλλον είναι που ευημερούν θεοί μικροί και μεγάλοι τύπου Ferguson (υπάρχουν και στο ελλαδιστάν κάμποσοι τέτοιοι)…

Και η διάψευση; Αν θα μπορούσε κανείς να διαφοροποιήσει την επιστήμη από την θρησκεία είναι η αναγνωρισμένη αξίας της διάψευσης στην πρώτη! Θα έπρεπε κάθε σοβαρός και λογικός άνθρωπος να βρει αν οι «προβλέψεις των μοντέλων» επαληθεύτηκαν εκεί που τα κράτη δεν πήραν καθόλου τα δρακόντια μέτρα που πουλήθηκαν σαν η «μόνη σωτηρία» (μέχρι να βρουν τα hich tech εμβόλια…). Υπάρχουν τέτοια κράτη. Ιαπωνία, νότια κορέα, ταϊβάν, ακόμα και η συκοφαντημένη συστηματικά σουηδία. Ο βασιλιάς των αλγοριθμικών απατεώνων Ferguson είχε προβλέψει για την ιαπωνία 1,4 εκατομμύρια θανάτους «αν δεν παρθούν σκληρά μέτρα»· δεν πάρθηκαν, και ως χτες είχαν χρεωθεί στον covid 1.809 θάνατοι… Για τη νότια κορέα είχε προβλέψει 381.000 νεκρούς «αν δεν…»· ΔΕΝ, και ως χτες είχαν χρεωθεί στον covid 477 θάνατοι… Για την ταϊβάν είχε προβλέψει 212.000 «αν δεν…»· ΔΕΝ, και ως χτες οι νεκροί του covid ήταν 7 (ολογράφως: επτά)… Για την σουηδία είχε προβλέψει 85.000 «αν δεν…»· ΔΕΝ και ως χτες είχαν χρεωθεί στον covid 6.022 θάνατοι, κάτι που ενώ ακούγεται «μεγάλο νούμερο» είναι ανάλογο των θανάτων ηλικιωμένων με σοβαρά προβλήματα υγείας σ’ αυτό το κράτος και τα προηγούμενα χρόνια. Προ covid… (Τουλάχιστον μπορεί κάποιος να πει: ναι, είναι ο ίδιος Ferguson που ξέρουμε από παλιά…)

Δεν πρόκειται απλά για διαψεύσεις! Πρόκειται για συντριβή, που άνετα θα μπορούσε να οδηγήσει τους τερατολόγους και τους “συνωμοσιολόγους” των αφεντικών στο δικαστήριο με την κατηγορία “εγκληματίες κατά της ανθρωπότητας”. Όχι όμως!!! Δεν χωράει καμμία διάψευση εκεί που βασιλεύει η πίστη! Και η επίκληση σε “επιστήμη” και “επιστημονική αλήθεια” είναι – απ’ αυτούς τους ιερείς και τους οπαδούς τους – πρόστυχη επίκληση σ’ ένα φάντασμα, σ’ ένα ξόανο, που έχει τόση σχέση με την Αλήθεια όση είχε ο Δίας.

Είναι οπωσδήποτε δύσκολο να κινείται η αντικαπιταλιστική και αντικρατική κριτική ανάμεσα στους “ανώνυμους τερατολόγους” και στους “επώνυμους τερατολόγους”! Θέλει μεγάλο κόπο, μεγάλη προσοχή, και ιδιαίτερη φροντίδα για τα τεκμήρια και τις αποδείξεις της. Αλλά μέσα απ’ αυτήν της την κίνηση η κριτική δεν ξεχνάει την σημασία της εξουσίας: οι “ανώνυμοι τερατολόγοι” δεν έχουν εξουσία – οι “επώνυμοι” έχουν…

Και την ασκούν! Με όλη τη βία που απαιτεί η εξυπηρέτηση των συμφερόντων τους.