Τα εμβόλια mRNA SARS-CoV-2 κυκλοφόρησαν στην αγορά ως η απάντηση στις ευρέως αντιληπτές ως κρίσεις δημόσιας υγείας με αφορμή την Covid-19. Η χρήση εμβολίων mRNA στο πλαίσιο μολυσματικών ασθενειών δεν είχε προηγούμενο, αλλά οι απελπιστικοί καιροί φαινόταν να απαιτούν απεγνωσμένα μέτρα. Τα εμβόλια mRNA χρησιμοποιούν γενετικά τροποποιημένα mRNA που κωδικοποιούν πρωτεΐνες ακίδας. Αυτές οι αλλαγές κρύβουν το mRNA από τις κυτταρικές άμυνες, προάγουν μεγαλύτερο βιολογικό χρόνο ημιζωής για τις πρωτεΐνες και προκαλούν υψηλότερη συνολική παραγωγή πρωτεϊνών ακίδας. Ωστόσο, τόσο τα πειραματικά όσο και τα στοιχεία παρατήρησης αποκαλύπτουν μια πολύ διαφορετική ανοσολογική απόκριση στα εμβόλια σε σύγκριση με την απόκριση στη μόλυνση με SARS-CoV-2. Όπως θα δείξουμε, οι γενετικές τροποποιήσεις που εισάγονται από το εμβόλιο είναι πιθανώς η πηγή αυτών των διαφορικών αποκρίσεων. Σε αυτό το άρθρο, παρουσιάζουμε τα στοιχεία ότι ο εμβολιασμός, σε αντίθεση με τη φυσική λοίμωξη, προκαλεί μια βαθιά έκπτωση στη σηματοδότηση της ιντερφερόνης τύπου Ι, η οποία έχει διάφορες δυσμενείς συνέπειες στην ανθρώπινη υγεία. Εξηγούμε τον μηχανισμό με τον οποίο τα ανοσοκύτταρα απελευθερώνουν στην κυκλοφορία μεγάλες ποσότητες εξωσωμάτων που περιέχουν πρωτεΐνη ακίδας μαζί με κρίσιμα microRNA που επάγουν μια σηματοδοτική απόκριση στα κύτταρα λήπτες σε απομακρυσμένες τοποθεσίες. Εντοπίζουμε επίσης πιθανές βαθιές διαταραχές στον ρυθμιστικό έλεγχο της πρωτεϊνοσύνθεσης και στην επιτήρηση του καρκίνου. Αυτές οι διαταραχές αποδεικνύεται ότι έχουν δυνητικά άμεση αιτιολογική σύνδεση με νευροεκφυλιστική νόσο, μυοκαρδίτιδα, ανοσοθρομβοπενία, παράλυση Bell, ηπατική νόσο, μειωμένη προσαρμοστική ανοσία, αυξημένη ογκογένεση και βλάβη του DNA. Δείχνουμε στοιχεία από αναφορές ανεπιθύμητων ενεργειών στη βάση δεδομένων VAERS που υποστηρίζουν την υπόθεσή μας. Πιστεύουμε ότι μια ολοκληρωμένη αξιολόγηση κινδύνου/οφέλους των εμβολίων mRNA τα αποκλείει ως θετικούς παράγοντες που συμβάλλουν στη δημόσια υγεία, ακόμη και στο πλαίσιο της πανδημίας Covid-19.