Τετάρτη 5 Γενάρη>> …Και βλέπουμε τα κριτήρια που προτείνονται απ’ τους οργανωτές αυτών των μαζικών εμβολιασμών, σε σχέση με την αποτελεσματικότητα, να αλλάζουν συνέχεια. Στην αρχή θα επιτυγχανόταν η ανοσία πληθυσμού («ανοσία αγέλης»)… Ύστερα θα περιόριζαν την μετάδοση, ίσως δεν την εμπόδιζαν εντελώς αλλά θα την περιόριζαν… Ύστερα θα παρείχαν προστασία απέναντι στο να αρρωστήσει ο καθένας… Ύστερα θα προστάτευαν κατά της σοβαρής αρρώστιας… Ύστερα θα προστάτευαν κατά του θανάτου… Όλα αυτά απλά αντανακλούν την εξέλιξη του ιού καθώς γίνεται όλο και περισσότερο ανθεκτικός απέναντι στα εμβολιαστικά αντισώματα…

Είναι ο Geert Vanden Bossche… Θα έπρεπε να τον έχετε ακούσει εδώ και πολλούς μήνες. Πρέπει να τον ακούσετε τώρα. Για την ασταμάτητη μηχανή ο Bossche είναι ένας «insider», κάποιος «από μέσα». Ο αριθμός των (με καλοπληρωμένες θέσεις inside) ειδικών, σε διάφορες θέσεις του συμπλέγματος, που ανοίγουν τους τελευταίους μήνες το στόμα τους, προσπερνώντας τις απειλές, τους εκβιασμούς, τις απολύσεις και την λογοκρισία καθώς βλέπουν μπροστά τους την ανθρώπινη καταστροφή που προκαλούν οι μαφιόζοι του συμπλέγματος, αυτός ο αριθμός μεγαλώνει. Κι όλοι / όλες έχουν «σκληρά» στοιχεία, ντοκουμέντα και αποδείξεις. Αλλά ο Bossche είναι διαφορετική περίπτωση. Πρώτον επειδή μιλάει για ένα θέμα που είτε θεωρηθεί κοινότοπο είτε ιδιαίτερα εξειδικευμένο έχει τεράστια (και πολιτική) σημασία: το ανθρώπινο ανοσοποιητικό σύστημα. Και δεύτερον επειδή μίλησε πολύ νωρίς, απ’ το περασμένο Μάρτη, προβλέποντας την εξέλιξη με δυσοίωνη ακρίβεια – κάτι που η ασταμάτητη μηχανή εκτιμάει ιδιαίτερα.

Μέσα στην απελπισία των ημερών ο Bossche έχει όλα τα προσόντα για να ανακηρυχτεί «ήρωας». Παγκόσμιος μάλιστα! Τα τυπικά και ουσιαστικά επιστημολογικά / τεχνικά προσόντα του είναι εύκολο να βρεθούν (όσο δεν τον έχουν εξαφανίσει απ’ τον κυβερνοχώρο), τα περιγράφει κιόλας περιληπτικά στην αρχή της video συνέντευξης που προτείνουμε στη συνέχεια. Όμως… «τί να ψηφίζει άραγε;» Μήπως είναι «χριστιανός»; Μήπως είναι «ψέκα» ή μήπως είναι alien;

Οι ιερείς της εντόπιας επιτροπής σωτηρίας είναι γενικά δεξιοί (πράγμα που καθόλου δεν εμπόδισε τον θαυμασμό διάφορων «επαναστατών»). Είναι όμως ο Bossche  άξιος να αναμετρηθεί με διάφορους εντόπιους pocket «κολοσσούς» (ονόματα δεν λέμε, οικογένειες δεν θίγουμε…) «δεξιούς κι αριστερούς»;;;;;  Ωιμέ! Ο Bossche δεν είναι ο ήρωάς μας (είναι όμως μια καλή και έγκυρη πηγή γνώσης), οπότε κλείνουμε τα μάτια στην προοπτική της συντριβής του κάτω απ’ το βάρος τέτοιων «γιγάντων» (της εξαπάτησης…).

Υπάρχουν διάφορα σημαντικά που θα μπορούσαν να μάθουν οι ενδιαφερόμενοι αν έκαναν τον κόπο να παρακολουθήσουν εδώ και μήνες τα λεγόμενά του. Κι ακόμα καλύτερα θα ήταν αν προχωρούσαν πίσω απ’ αυτά, μιας και ο Bossche είναι ένας υψηλότατου επιπέδου τεχνικός, δεν είναι όμως «πολιτικός» με τον τρόπο που εννοούμε τη λέξη. Εκλαϊκεύει όσο είναι δυνατόν, προειδοποιεί, κι ως εκεί. Όμως αφού το ανοποποιητικό σύστημα είναι το κυριότερο απ’ τα κύρια πεδία της τωρινής μάχης και μάλιστα το πιο «αόρατο», ακόμα και η περιγραφή (εκ μέρους του) του τι συμβαίνει εκεί είναι αρκετή για να εξοπλίσει την κριτική μας ανάλυση.

Να λοιπόν τι μπορεί να συμπεράνει κανείς μέσω ενός ειδικού που είναι υπόδειγμα της δι-επιστημονικότητας. Τα λέμε επιγραμματικά και κάπως αξιωματικά, εν όψει μελλοντικών αναλύσεων:

Α) Τα ζωϊκά χαρακτηριστικά (με την έννοια της ζωής: χρησιμοποιούμε αυτή τη λέξη στη θέση της λέξης βιολογικά επειδή είναι ναρκοθετημένη…) οποιουδήποτε έμβιου συνόλου (πείτε το κοινωνία, πληθυσμό, αγέλη, όπως θέλετε) ξεπερνούν κατά πολύ το άθροισμα των χαρακτηριστικών κάθε μέλους χωριστά. Το ζωϊκό σύνολο είναι περισσότερα και σημαντικότερα απ’ το 1+1+1+1+1+ … των όποιων μελών του. Ενώ, για παράδειγμα, κάθε μέλος έχει περιορισμένη διάρκεια ζωής, το είδος (το ανθρώπινο ας πούμε…) είναι αποτέλεσμα εκατομμυρίων χρόνων φυσικής εξέλιξης∙ είναι η ζωή επί εκατομμύρια χρόνων… Ενώ, άλλο παράδειγμα, κάθε μέλος έχει σχετικά περιορισμένη μνήμη, το είδος είναι η υλικότητα μιας εξελιγκτικής μνήμης που χάνεται στα βάθη των καιρών… Ενώ, τρίτο παράδειγμα, ο πανικός ενός μέλους μπορεί να είναι σωτήριος ή καταστροφικός γι’ αυτό το μέλος και μόνο, ο γενικός πανικός μέσα σ’ ένα σύνολο είναι καταστροφικός…

Β) Στη συσχέτιση μεταξύ τους τα ζωϊκά είδη (ας πούμε το ανθρώπινο είδος σε σχέση με τους ιούς), είτε πρόκειται για σχέση αντιπαλότητας είτε για σχέση συμβίωσης, ΔΕΝ στέκονται σαν αθροίσματα μελών. Στέκονται με τα συλλογικά χαρακτηριστικά τους, είτε αυτά είναι συνειδητά είτε όχι.

Γ) Η εννόηση των γενικών χαρακτηριστικών ως ατομικών είναι αναμφίβολα πολιτισμική διαδικασία. Και σαν τέτοια ανθρώπινο χαρακτηριστικό. Ο βαθμός εξατομίκευσης (αυτών των γενικών, των ζωϊκών χαρακτηριστικών του είδους) μπορεί να ποικίλει ανάλογα με τον πολιτισμό. Είναι όμως ο ύστερος καπιταλισμός, ο καπιταλισμός του 21ου αιώνα, του οποίου τα πιο δυναμικά αφεντικά εμπνέονται απ’ το «μετα-ανθρωπισμό», που επιβάλει μια εξατομίκευση τόσο διαλυτική ώστε να είναι εφικτή η ανασύνθεση του γενικού με μηχανικούς όρους.

Δ) Η καθολική ανασύνθεση των γενικών χαρακτηριστικών του (ανθρώπινου) είδους με μηχανικούς (δηλαδή: βιοτεχνολογικούς, πληροφορικούς, κλπ) όρους είναι το πιο πρόσφατο στάδιο μιας πορείας λίγων δεκαετιών. Που ξεκίνησε με τις γενετικές επεμβάσεις / μεταλλάξεις στα γενικά χαρακτηριστικά άλλων ειδών: φυτών, θηλαστικών, εντόμων, μικροβίων, ιών… Μ’ άλλα λόγια εμείς είμαστε το τέλος μιας τεχνο-επιστημονικής διαδρομής μηχανικής υπαγωγής και ελέγχου της ζωής∙ και η αρχή μιας καινούργιας.

Ε) Εκείνο που έχει ονομαστεί «ανοσοποιητικό σύστημα» (μαζί με άλλα δύο, το «νευρικό σύστημα» και το «αναπαραγωγικό σύστημα»…) είναι εδώ και καιρό οι κύριοι στόχοι αυτής της γενικευμένης μηχανικής υποκατάστασης / μεσολάβησης. Οι ιερείς του human plus το έχουν διακηρύξει εδώ και χρόνια: η φυσική εξέλιξη του ανθρώπινου είδους (προσέξτε: του είδους) δεν μπορεί πια να παρακολουθήσει την τεχνολογική (καπιταλιστική) εξέλιξη είπαν∙ έχει φάει τα ψωμιά της∙ οι μηχανές, το τεχνολογικό υπόβαθρο του 21ου αιώνα είναι ήδη «πολύ πιο μπροστά» απ’ τα ανθρώπινα φυσικά όρια∙ συνεπώς το είδος θα πρέπει να επαυξηθεί (και να επαυξάνεται διαρκώς) τεχνικά / μηχανολογικά. Διατυπωμένο με δικά μας λόγια: οι καπιταλιστικές μηχανές (τα αφεντικά τους, οι σχεδιαστές τους) πρέπει να δημιουργήσουν το (ανθρώπινο) είδος που αντιστοιχεί στις δικές τους προδιαγραφές. Προδιαγραφές λειτουργίας, κερδοφορίας, ελέγχου.

ΣΤ) Η επιβολή μιας ορισμένης εννόησης περί υγείας (άρα η επιβολή μιας ορισμένης εννόησης περί ανθρώπινων χαρακτηριστικών) τόσο «ατομικά» όσο και (οπωσδήποτε) σαν είδος που εικονογραφείται με: ποσοστά, λογιστική, διαγράμματα, συμπεριφορικά input και output∙ αλλά και «κανόνες», «παραβάσεις», «πρόστιμα», «απαγορεύσεις», «πιστοποιήσεις»… η επιβολή, λοιπόν, μιας εννόησης γενικών χαρακτηριστικών του είδους που θυμίζουν εφορία / αστυνομία, είναι αυτό που συμβαίνει ήδη. Πάνω στο τεχνικό άλμα της υποκατάστασης / αποικιοποίησης του φυσικού (ανοσοποιητικού) απ’ το τεχνικό / μηχανικό / βιοτεχνολογικό.

Ζ) Καθώς αυτή η εννόηση έχει αρχίσει ήδη να επιβάλλεται, είναι ορατή η κατεύθυνσή της αν καταφέρει να προχωρήσει απρόσκοπτα. Η σύμφυση βιολογιών και τεχνολογικών συστατικών του ανθρώπινου σώματος / πνεύματος / αισθήσεων κλπ θα ονομαστεί «νέος άνθρωπος». Όσοι / όσες (καταφέρουν, επιμείνουν να) μείνουν απ’ έξω θα θεωρούνται ένα είδος «υπανθρώπων»: μολυσματικών, ανεύθυνων, εν τέλει επικίνδυνων. Οι ασκήσεις πάνω σ’ αυτήν την «νέα κανονικότητα» προχωρούν μάλλον με επιτυχία. Κι όσοι υποστηρίζουν πως είναι ενάντια-στους-διαχωρισμούς χωρίς να πολεμούν την γεννήτριά τους απλά κοροϊδεύουν εαυτούς και αλλήλους…