Βάζουν πρόστιμο στα άλογα… όταν γεράσουν κι απ’ όταν γεννηθούν… (το κόστος)

Τρίτη 7 Δεκέμβρη>> Μερικοί αναρωτιούνται: μα γιατί δεν δοκιμάζετε ω κυβερνήτες να δωροδοκήσετε τους άνω των 60 όπως προσπαθήσατε να δωροδοκήσετε τους μεταξύ 18 και 25, με τα 2 ευρώ το κιλό; Γιατί ω κυβερνήτες τους αδειάζετε τις τσέπες αντί να τους υποσχεθείτε 100 ευρώ παραπάνω κάθε μήνα για 6 ή 12 μήνες αν δώσουν μπράτσο;

Ο πιο προφανής λόγος είναι απλός: «επειδή αυτό θα ήταν έξοδο, και δεν θέλουμε να κάνουμε έξοδα!». Ο πιο πίσω λόγος είναι ίσως κατανοητός επίσης: «επειδή την τιμωρία / πρόστιμο θα την γενικεύσουμε». Ο πιο βαθύς λόγος όμως βρίσκετε στα λεγόμενα του δημαγωγού που μνημονεύσαμε πιο πριν:

… Γνωρίζαμε όλοι ότι η ατομική ανευθυνότητα έχει πάντα κοινωνικό κόστος. Επιτέλους, για πρώτη φορά, αναγνωρίζεται ότι πρέπει να έχει και ατομικό κόστος, αυτά τα 100 ευρώ τον μήνα…

Η μπόχα της «ευγονικής οικονομίας» α λα ελληνικά!! Το κράτος, η σ.δ.ι.τ. κεντρική εξουσία, ορίζει ποιο είναι το «γενικό κοινωνικό συμφέρον», και δεν σηκώνει αντιρρήσεις. Ο καθένας αναμετριέται μετά απ’ αυτόν τον προσδιορισμό, έχοντας το ατομικό «μερίδιό» του. Αν υπολείπεται είναι ατομικά ανεύθυνος και προκαλεί (έτσι διατάζει ο κεντρικός βιδοσφίκτης) «κοινωνικό κόστος». Συνεπώς πρέπει να πληρώσει. Να πληρώσει για να τον τσούξει, να πληρώσει για να μάθει, να πληρώσει σαν «επανόρθωση» της «βλάβης» που προκάλεσε το (ορισμένο απ’ τον κεντρικό βιδοσφίκτη) κοινωνικό σύνολο. Να πληρώσει, εν τέλει, επειδή αυτό είναι διοικητικά εύκολο… Η σ.δ.ι.τ. κρατικο/καπιταλιστική γραφειοκρατία δεν γουστάρει πια να ασχολείται με δικαιώματα, παλαιού τύπου ιδιαιτερότητες και αντιρρήσεις: πατάει το κουμπί (τον αλγόριθμο) και τέλος.

Έχει άραγε αυτή η κοινωνική / ατομική ανευθυνότητα μοναδική σημαία της τον τσαχπίνη και τις πλατφόρμες; Ελάτε τώρα! Ας σοβαρευτούμε!! Δεν πανηγυρίζουν οι πολιτικές βιτρίνες και οι κάθε είδους λακέδες τους επειδή θα μαζέψουν λίγα εκατομμύρια τώρα. Μόνο οι υπάκουοι στρατιώτες του πολέμου κατά του αόρατου εχθρού μπορεί να είναι τόσο ηλίθιοι ώστε να τρώνε αυτή την «εξήγηση». Υπάρχει ένας απεριόριστος ορίζοντας όπου οφείλει ο καθένας να δείχνει ότι δεν-επιβαρύνει-το-κοινωνικό-σύνολο, όπου θα πρέπει να αποδεικνύει την «κοινωνική υπευθυνότητά» του / της, διαφορετικά θα πρέπει να πληρώσει και να στερηθεί. Η «υγεία» είναι ήδη μεγάλο κομμάτι του (οι καπνιστές; οι παχύσαρκοι; οι αγύμναστοι; οι απρόσεκτοι; οι χωρίς διαιτολόγο; οι φίλοι του οινοπνεύματος; οι φίλοι του πνεύματος; οι τοξικοί; οι κρεατοφάγοι;) Κι αυτός ο ορίζοντας μόλις τώρα ανοίγει.

Καλώς ήρθατε στη δυτική παραλλαγή του social credit system!