Πότε φτάνει η συνείδηση; (1)

Δευτέρα 29 Νοέμβρη>> Όταν οι ειδικοί του συμπλέγματος μαστόρεψαν, κατασκεύασαν τον όρο «πανδημία των ανεμβολίαστων» θεωρώντας εκείνους κι εκείνες που στέκονται απέναντι σ’ αυτήν την καταιγίδα καθεστωτικών τερατολογιών, ψεμάτων, εκβιασμών και «τιμωριών» σαν … την αιτία που οι διαφοροποιημένες εκδοχές του τσαχπίνη προσπερνούν την τεχνολογική δήθεν «ανοσία» (των πλατφορμιασμένων…), η άμεση πρόσληψη ήταν (και για πολλούς παραμένει) ο καταναγκαστικός, βίαιος διαχωρισμός μέσα στις πρωτοκοσμικές κοινωνίες. Χρησιμοποιείται ο όρος «απαρτχάιντ» για αυτόν τον διαχωρισμό – ένας όρος που χρησιμοποιήσαμε κι εμείς σε μια αρχική φάση. Αλλά είναι λάθος (κάνουμε την ειλικρινή αυτοκριτική μας για το ότι παρασυρθήκαμε!), και είναι ένα λάθος που έχει συνέπειες.

Κατ’ αρχήν το απαρτχάιντ είναι ένα «κάθετος» ρατσιστικός διαχωρισμός, που κατασκευάζει ένα μόνιμο, επ’ αόριστον, γενιά μετά την γενιά, είδος «κατώτερων ανθρώπων». Ούτε η μαύρη πλειοψηφία στη νότια αφρική μπορούσε να γίνει «λευκή» με οποιονδήποτε τρόπο, ούτε οι παλαιστίνιοι άραβες μπορούν να εξισωθούν με τους ισραηλινούς εβραίους υπηκόους του απαρτχάιντ καθεστώτος του Τελ Αβίβ όσο αυτό υπάρχει. Αντίθετα τα αφεντικά και οι λακέδες της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας καταδιώκουν όσους / όσες κρατάνε ακόμα ζωντανό και λειτουργικό το φυσικό, ανοσοποιητικό σύστημά τους (επαρκέστατο στην συντριπτική πλειονότητα των πληθυσμών) προτείνοντας τους μια «εύκολη κοινωνική αποκατάσταση», «ελευθερίες» και «δικαιώματα», αρκεί να δώσουν μπράτσο ξανά και ξανά: έλα μωρέ, τι είναι; Η «αλλαγή» χαρακώματος, το να περάσεις στην άλλη πλευρά (με τις χλωμές ευαισθησίες σου ή όχι) είναι τόσο απλό όσο μια ένεση. Τέτοιου τύπου «ευκολίες» δεν είναι καθόλου χαρακτηριστικό του απαρτχάιντ!!!

Απαρτχάιντ υπάρχει σ’ αυτήν την ιστορική περίοδο: στην κατεχόμενη Παλαιστίνη. Η κακή χρήση ή η κατάχρηση του όρου ενέχει τον πολύ σοβαρό κίνδυνο να σχετικοποιηθεί το πραγματικό, υπαρκτό απαρτχάιντ∙ ή να θεωρηθούν οι παλαιστίνιοι αιχμάλωτοι «υπεύθυνοι» γι’ αυτό…

Υπάρχει όμως και κάτι άλλο, εντελώς διαφορετικό, άμεσα σχετικό με την επιβολή της γενετικής μηχανικής, που εξηγεί περί τίνος πρόκειται∙ ακόμα κι αν δεν έχουμε βρει ακόμα μια σύντομη, περιεκτική ορολογία μιας ή δυο λέξεων που να το εκθέτει σ’ όλη την βαρβαρότητά του.

Ας πάμε λίγο πίσω. Όταν οι φαρμακομαφίες πήραν πριν ένα χρόνο την «έγκριση επείγουσας ανάγκης» και ο μαζικός πλατφορμιασμός άρχισε να ξεδιπλώνεται, έσπευσαν να πλατφορμιάσουν τις κάμποσες χιλιάδες που είχαν συμμετάσχει στις φάσεις 1 και 2 των δοκιμών ως placebo group. Placebo group ονομάζονται εκείνοι κι εκείνες που συμμετέχουν στις πειραματικές, δοκιμαστικές έρευνες φαρμάκων και εμβολίων αλλά τους γίνονται ενέσεις με … νεράκι ή τους δίνονται χάπια ουδέτερα, χωρίς να το ξέρουν. Τα placebo group είναι το πραγματικό μέτρο της «αποτελεσματικότητας» και της «ασφάλειας» οποιουδήποτε φαρμάκου. Μόνο οι σχεδιαστές των δοκιμών ξέρουν ποιοι είναι placebo group και ποιοι παίρνουν το υπό δοκιμή υλικό, και αυτοί κάνουν την σύγκριση μεταξύ των αποτελεσμάτων στους δεύτερους και την «καθαρή» κατάσταση των πρώτων.

Η δικαιολογία που χρησιμοποίησαν οι φαρμακομαφιόζοι για να «κάψουν» αυτό το πραγματικό μέτρο (αρκετές χιλιάδες που είχαν πάρει μέρος στις αρχικές φάσεις των πειραμάτων) ήταν…. «φιλανθρωπική»!!! Είναι κρίμα είπαν να μείνουν αυτοί ανεμβολίαστοι και άρα «εκτεθειμένοι στον ιό» όταν όλος ο κόσμος εμβολιάζεται για να προστατευτεί…. Προστυχιές!!! Εκείνο που ήθελαν ήταν να εξαφανίσουν την απόδειξη του τι ακριβώς κάνουν (και του τι δεν κάνουν) οι πλατφόρμες γενετικής επέμβασης στα ανθρώπινα κύτταρα.

 Όμως…. Οι πολλοί περισσότερες εκατοντάδες χιλιάδες όσων έχουν αποφασίσει ότι το ανοσοποιητικό τους φτάνει και περισσεύει απέναντι στον τσαχπίνη, έχουν γίνει de facto τα μαζικά placebo groups ανά κράτος!!! Είναι εξαιτίας της ύπαρξης αυτών των εκατομυρίων «ανεμβολίαστων» που υπάρχει μέτρο τόσο της «αποτελεσματικότητας» όσο και της «ασφάλειας» των πλατφορμών! Είναι εξαιτίας της ύπαρξής τους που έχει αρχίσει να γίνεται σαφές (ακόμα κι όταν τα στοιχεία που προορίζονται για μαζική κατανάλωση χειραγωγούνται άγρια) ότι οι πλατφορμιασμένοι ενδέχεται να «κολλάνε» και να «αρρωσταίνουν» ακόμα περισσότερο απ’ τους όχι!… Είναι εξαιτίας της ύπαρξής τους που οι διαφημιστές των πλατφορμών έχουν καταφύγει στο διεστραμμένο, παρανοϊκό επιχείρημα ότι «τα εμβόλια λιγοστεύουν την πιθανότητα να καταλήξεις σε μεθ», ως εάν θα ήταν ποτέ δυνατόν να «κολλάει» και να «αρρωσταίνει» ο οποιοσδήποτε με δύο τρόπους ταυτόχρονα, σαν «εμβολιασμένος» και σαν «ανεμβολίαστος», έτσι ώστε να υπάρχει σύγκριση για το τι θα (του / της) συνέβαινε στην μία και στην άλλη περίπτωση!!!

Έχοντας βρεθεί σε αδιέξοδο επειδή απ’ την μια μεριά οι καταστροφικές (συχνά φονικές) συνέπειες της γενετικής μηχανικής ακόμα και μετά από μήνες κρύβονται όλο και πιο δύσκολα, και αφετέρου επειδή δεν προσφέρει καμμία «προστασία» το χακάρισμα του φυσικού ανοσοποιητικού, οι φαρμακομαφίες και οι λακέδες του προσπαθούν να εξαφανίσουν (ή να κάνουν αμελητέα) αυτά τα γιγάντια «placebo groups». Που δεν είναι βέβαια «placebo» με την έννοια του όρου στα πειράματα (αφού δεν έχουν κάνει ενέσεις με νερό), λειτουργούν όμως αντικειμενικά σαν ένας ακέραιος, αυστηρός «δείκτης» της πραγματικής κατάστασης. Και επειδή έχει γίνει στρατηγική τους ανάγκη αυτή η εξαφάνιση που τρομοκρατούν, εκβιάζουν, απειλούν ακόμα πιο έντονα.

Όποιος καταφέρει να ξεφύγει απ’ την ομίχλη και τους περιστρεφόμενους καθρέφτες και καταλάβει ότι (μαζί με την γενικευμένη πειθάρχηση / επιτήρηση της «αλγοριθμικής φυλακής») στόχος της τρέχουσας τρομοεκστρατείας απ’ την μεριά των φαρμακομαφιών είναι

Α) Η οριστική απαλλοτρίωση / χειραγώγηση του ανθρώπινου φυσικού ανοσοποιητικού συστήματος που είναι ο αυθεντικός φύλακας της ζωής, με όλες τις αδυναμίες του αλλά, κυρίως, τις φοβερές «συμβιωτικές» δυνατότητές του, έτσι ώστε

Β) Να κατασκευαστεί σαν «μετα-ανθρωπισμός» ένα υβρίδιο (ανθρώπινης) «λειτουργικότητας / ελεγχόμενης νοσηρότητας», μια κατάσταση δηλαδή που ο καθένας θα είναι και άρρωστος αλλά και παραγωγικός / καταναλωτικός (το μοντέλο είναι τα αυτό-άνοσα!), και μάλιστα με «επαυξημένες δυνατότητες» (αλλά και αυξημένες α-δυναμίες…), οπότε

Γ) Η βιομηχανία-της-υγείας θα γίνει καθολική-οργανική στην καθημερινή ζωή των αιχμάλωτων υπηκόων, με τεράστια κέρδη και, πια, θα γίνει εφικτή η «υγιεινιστική» διαστρωμάτωση της εργατικής τάξης σε «τύπους Α», «τύπους Β», «τύπους Γ» κλπ (άλλους επιδεκτικούς γενετικής βελτίωσης / «αναβάθμισης» και άλλους όχι…)

Δ) Εν τω μεταξύ (κι αυτό θα προκαλέσει πονοκέφαλους στην παραδοσιακή προσέγγιση της εργασίας, όπου το εργαζόμενο άτομο θεωρούνταν α-τομο) τα ανθρώπινα κύτταρα θα μπορούν να γίνουν (προορίζονται να γίνουν) εργοστάσια παραγωγής βιολογικών «πρώτων υλών», π.χ. συγκεκριμένων πρωτεϊνών. Σχετικά μ’ αυτόν τον σχεδιασμό (ξεκινάει αλλά δεν περιορίζεται στις DARPA του καπιταλιστικού κόσμου…) έχουμε καταθέσει ήδη εδώ, αυτούς τους 22 μήνες, στοιχεία και ντοκουμέντα. Θα επανέλθουμε εν καιρώ…

Όποιος καταλάβει λοιπόν ότι στο κέντρο της στρατηγικής των φαρμακομαφιών και του συμπλέγματος ΔΕΝ είναι ένας κάθετος, μόνιμος διαχωρισμός των κοινωνιών σε «ανώτερους» και σε «κατώτερους» αλλά (προσεχώς) μια ρευστή, δυναμική, deep cell διαδικασία υγιεινιστικών διαστρωματώσεων, γενετικών «διορθώσεων» ή αποκλεισμών, ταξινομήσεων, απαγορεύσεων και ανταμοιβών μέσω της εξαφάνισης ενός φυσικού είδους, μιας «φυσικής παναθρώπινης / εξισωτικής ιδιότητας» των σωμάτων, τότε θα βρει την λειτουργική σχέση της τρέχουσας τρομοεκστρατείας:

α) με τις εκστρατείες των βιομηχανιών γενετικά μεταλλαγμένων ειδών (GMO) και την απαγόρευση / ποινικοποίηση των φυσικών ποικιλιών (π.χ. στην ινδία) ή/και

β) με τις πρακτικές της εταιρειών ιδιωτικοποίησης του νερού στη λατινική αμερική (απαγόρευση / ποινικοποίηση παραδοσιακών πρακτικών όπως του ανοίγματος πηγαδιών και της συγκέντρωσης βρόχινου νερού…)

Οπωσδήποτε πρόκειται για βίαιη «αναβάθμιση» αυτών των ήδη γνωστών πρακτικών, που ωστόσο ήταν και είναι από μόνες του σκληρά απάνθρωπες. Απ’ την άλλη μεριά βέβαια, απωθώντας την πραγματικότητα με το θέωρημα «δεν είναι τα εμβόλια το θέμα», τα μυαλά μένουν παγιδευμένα σε βολικές (;) αλλά και αποπροσανατολιστικές στερεοτυπικές αγκυλώσεις.