Τρίτη 16 Μάρτη. Τώρα αρχίζουν τα ζόρικα όχι μόνο για τους ορκισμένους caradinieri και pfizerοι αλλά και εκείνους που είναι κάτι απ’ αυτά τα δύο (ή και τα δύο) αλλά προσπαθούν μέσα από συνδικαλιστικούς ελιγμούς να ξεγλυστρίσουν δηλώνοντας ότι είναι “και με τον χωροφύλαξ και με τον αστυφύλαξ”. Και με τα βασικά δόγματα της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας και αντικυβερνητικοί…

Τα αφεντικά του εντόπιου οργανωμένου τουρισμού, τα μαγαζιά δηλαδή που έχουν παρτίδες με tour operators (τύπου ΤUI) λένε ότι υφίστανται «πιέσεις» να εμβολιάσουν το σύνολο των μισθωτών τους (άρα να επιβάλουν de facto to «πιστοποιητικό εμβολιασμού» σαν όρο εργασίας…). Διαφορετικά (λένε) οι operators θα πάρουν τα «πακέτα» τους και θα τα πάνε αλλού… Με άλλα λόγια άρχισαν τα τύμπανα των πιο χοντρών εκβιασμών σε βάρος των εργατών απ’ τα αφεντικά στα οποία – δεν πρόκειται να το ξεχάσουμε ποτέ! – ήταν οι caradinieri (συμπεριλαμβανόμενων ακόμα και των πιο «επαναστατών») που ανέθεσαν την ευθύνη (δηλαδή το εργοδοτικό δικαίωμα) να ελέγξουν την (fake…) μολυσματικότητα και μεταδοτικότητα του τσαχπίνη.

Ήταν προβλέψιμη αυτή η εξέλιξη· για να μην πούμε ότι ήταν προσχεδιασμένη. Όλοι όσοι επιχειρηματολόγησαν, σαν γνήσιοι αντικυβερνητικοί, ότι «ο τουρισμός και ο ρημαδοΚούλης ξανάφεραν τον covid στο ελλαδιστάν» πάνω που τον είχαμε εξαφανίσει (το περασμένο καλοκαίρι), γνήσιοι caradinieri (και πολλοί της αριστεράς του κράτους και του κεφάλαιου), θα πρέπει τώρα να υπερασπιστούν το δικαίωμα κάθε εργάτη να αρνηθεί τον πλατφορμιασμό – διακινδυνεύοντας να υπερασπιστούν αρκετούς αντι-caradinieri! Επιπλέον, οι caradinieri που εξελίχθηκαν σε pfizerους και έριξαν στην πιάτσα το σύνθημα «ο εμβολιασμός είναι επαναστατικό καθήκον» πρέπει να καταγγείλουν όσους εργάτες και εργάτριες (στη βιομηχανία του τουρισμού εν προκειμένω) καταλαβαίνουν περισσότερα και αρνούνται να γίνουν πειραματόζωα των φαρμακομαφιών, και να συμφωνήσουν στις απολύσεις τους (ή στο να μην προσλαμβάνονται) ρίχνοντας στην πιάτσα άλλο ένα σύνθημα, «το ψηφιακό φακέλωμα υγείας είναι επαναστατικό καθήκον»!

Εννοείται πως τα αφεντικά του τουρισμού δεν είναι τα μόνα που ενδιαφέρονται για τον κοινωνικό ευγονισμό. Είναι όμως αρκετά για να επιβληθούν σε πολλές χιλιάδες εργατών και εργατριών, ντόπιων και μεταναστών, δημιουργώντας ένα «καλό παράδειγμα» μεγάλης έκτασης. Από την στιγμή που η υγεία όπως ορίζεται απ’ το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα (δηλαδή: η αρρώστια…) θα γίνει όρος εργασίας, όλοι οι δαίμονες της ακόμα πιο άγριας εκμετάλλευσης θα βγουν απ’ τις κρυψώνες τους.

Την δική μας (αισχρά μειοψηφική, επιμένουμε) θέση την ξέρετε. Δεν έχει να κάνει με το ποιες βιομηχανίες μας αρέσουν και ποιές όχι· έχει άμεση σχέση μόνο με την εργατική αξιοπρέπεια. Όταν λέμε ΌΧΙ εννοούμε ΌΧΙ, τελεία και παύλα.

Εν τω μεταξύ τα αφεντικά του τουρισμού λένε ότι δεν μπορούν μόνα τους να επιβάλουν το υγιεινιστικό απαρτχάιντ στους εργάτες τους· θα είναι παράνομο… Πρέπει η κυβέρνηση (λένε) να νομοθετήσει ότι εκεί κι εκεί κι εκεί ο πλατφορμιασμός είναι υποχρεωτικός. Παιχνιδάκι αυτό για την συνηθισμένη αντιπολίτευση· αλλά με τι επιχειρήματα άραγε;

O καλός ο συνδικαλιστής πάντα εφευρίσκει κάτι…

(φωτογραφία: Ο πελάτης έχει πάντα δίκιο!!)